układny — układnyni, układnyniejszy 1. «umiejący zachować formy towarzyskie, dobrze wychowany, ugrzeczniony» Ktoś niezwykle układny. Być układnym. 2. «będący wyrazem, objawem czyjegoś ugrzecznienia» Układne zachowanie. Układna mina. Układne słówka. Układny … Słownik języka polskiego
taniec — 1. Do tańca i do różańca «o kimś, z kim można się zarówno bawić, jak i zajmować rzeczami poważnymi»: Wigura był niezwykle wesołym chłopakiem. Do tańca i do różańca. Miły, sympatyczny, układny i wymowny, reprezentował naszą trójkę na zewnątrz. WW… … Słownik frazeologiczny
ulać — 1. Jak ulał a) «w sam raz, akurat»: Czy Steffi i André będą z sobą szczęśliwi? Znajomi słynnej pary są zgodni co do jednego – pasują do siebie jak ulał, bynajmniej nie tylko dlatego, że i ona, i on oddali znaczną część życia tenisowi. Życie na… … Słownik frazeologiczny
dworak — m III, DB. a, N. dworakkiem; lm M. dworakacy, DB. ów 1. «dworzanin króla lub magnata zwłaszcza układny, schlebiający dla kariery, przebiegły» przen. «o człowieku ugrzecznionym, schlebiającym, układnym» 2. «człowiek dawniej pracujący w folwarku,… … Słownik języka polskiego
dworny — dwornyni książk. «zgodny z etykietą dworską; wytworny, elegancki, układny» Dworny gest, ukłon. Dworne obyczaje … Słownik języka polskiego
dworski — dworskiscy 1. «dotyczący majątku ziemskiego, należący do dziedzica; pracujący we dworze, na folwarku» Budynki dworskie. Łąka dworska. Czeladź dworska. 2. «związany z dworem królewskim lub książęcym; dziejący się na tym dworze» Dworscy panowie,… … Słownik języka polskiego
dyplomata — m odm. jak ż IV, CMs. dyplomataacie; lm M. dyplomataaci, DB. dyplomatatów «mąż stanu zajmujący się polityką zagraniczną państwa, członek placówki lub misji dyplomatycznej» przen. «człowiek zręczny w postępowaniu, taktowny, układny» ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
dyplomatyczny — dyplomatycznyni 1. «dotyczący dyplomacji, odnoszący się do dyplomacji lub dyplomatów, należący do dyplomacji» Stosunki dyplomatyczne. Przedstawiciele dyplomatyczni. Wiza, nota dyplomatyczna. Służba dyplomatyczna. Kariera dyplomatyczna. Język… … Słownik języka polskiego
gładki — gładkidcy, gładkidszy 1. «mający powierzchnię bez nierówności, chropowatości» Gładka tafla lodu. Droga gładka jak stół. Gładki papier. ∆ anat. Mięśnie gładkie «mięśnie znajdujące się w narządach wewnętrznych organizmu (np. w ścianach przełyku,… … Słownik języka polskiego
gładysz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów przestarz. «człowiek urodziwy, gładki, układny» Gładysz nad gładysze. (Sienkiewicz) Wymuskany gładysz … Słownik języka polskiego
